نابرابری در تبلیغات و فرصت ها

نمایندگان مجلس شورای اسلامی4 بهمن ماه 86 به کلیات طرحی رای دادند که در آن چاپ عکس و پوستر توسط نامزدهای انتخاباتی ممنوع می کرد.دراین قانون براساس ماده یک طرح الحاق یک تبصره به ماده 57 قانون انتخابات، نصب و الصاق عکس و پوستر نامزد ها ممنوع شده و چاپ عکس محدود به زندگی نامه، جزوه، بروشور و کارت حداکثر در قطعه 15 در 10 سانتی متر مجاز شمرده شد.
اما در همین قانون ارسال و توزیع آثار تبلیغاتی مجاز از طریق پست، تبلیغ از طریق پایگاه های اینترنتی یا وبلاگ داوطلبان و پیامک از دیگر مصادیق تبلیغاتی نامزدها بود که مجاز شناخته شد.
نکته قابل توجه در این دوره آن است که کاندیداها می توانند در داخل ستاد انتخاباتی، به نصب عکس خود در اندازه های بزرگ اقدام کنند، اما خیلی از شهروندان به جای دیدن این عکس ها در ستاد انتخاباتی ، تبلیغات نامزدها را در بنرهای بزرگ و خارج از ضوابط در میادین شهر مشاهده می کنند.
برخی از ستادهای انتخاباتی نیز مبادرت به ارسال پیامک تبلیغاتی خود می کنند که تعدد بیش از حد آن باعث از دست دادن آرامش برای شهروندان شده است، این در حالی است که طبق قانون مدنی بهم زدن آرامش مردم جرم محسوب می شود.
در کنار این پیامک ها گاه و بی گاه اگر به وبلاگ ها هم سر بزنید مشاهده خواهید کرد که خیلی از اشخاصی که به ارزش رسانه ای واقف هستند، معرفی خود را به وبلاگها سپرده اند ، این در حالی است که خیلی از دارندگان وبلاگ ها مخالف این رویه بوده و تبلیغ نامزدهایی را که هیچ گونه اعتقادی به آنها ندارند، در وبلاگ شخصی خود را بر خلاف مقررات می دانند.
با توجه به این که توزیع بروشور و لوحهای فشرده ممنوعیتی ندارد، بطور کلی مشکلی در معرفی نامزدها ایجاد نمی‌شود به شرطی که مردم این لوحها را دیده و برو شورها را بخوانند، ولی با توجه به آمار و ارقام مطالعه در بین مردم ایران تداوم روش گذشته تبلیغات مطلوب تر به نظر می رسد و ممنوع کردن چاپ عکس و پوستر نامزدها که با هدف معرفی آنان به مردم صورت می‌گیرد، اقدام درستی نیست، چرا که در این مدت روند آشنایی مردم را با نامزدها کند کرده است.
از سوی دیگر قوانین محدودکننده تبلیغات انتخاباتی به نفع برخی از نامزدهای که از راهیابی به مجلس هشتم ناکام مانده اند نیست، چرا که آنان در دوره اول بخاطر رعایت قانون و محدویت انتخاباتی فرصت مطرح و معرفی کردن خود به مردم را از دست دادند، این در حالی است که نامزدهای کشیده شده به مرحله دوم بخاطرتبلیغات گسترده به آسانی می توانند خود را همراه با پوسترهای رنگی تبلیغ کرده و آرای بیشتری را بدست آورند و این موضوع در هر دو جناح هم دیده می شود.
کاسته شدن تعداد نامزدها، در دوره دوم فرصتی را برای برخی از کاندیداها فراهم نموده است تا آنها از فضای شهری بیشترین استفاده را بکنند و این بحث تا آنجا اهمیت دارد که حتی ممکن است برخی از نامزدها این دوره ،آرای بیشتری را از افراد سرشناس بدست آورند.
البته موضوع بی عدالتی و نابرابری تبلیغات، چیزی بود که در دوره اول نیز دیده می شد بطوریکه برخی از نمایندگان مجلس هفتم و کسانیکه قانون محدویت تبلیغاتی را تصویب کردند درچهار سال گذشته در تمام رسانه‌ها با چهره و با گفتار حضور داشتند،‌ و لذا محدود ساختن رقبا از چاپ پوستر، به نابرابری تبلیغاتی دامن زده واین موضوع سبب شده بود که نوعی تبعیض تبلیغاتی بین نامزدها رخ داده و فقط افراد شناخته شده به مجلس راه یابند.
این درست است که مردم فقط از طریق عکس نامزدها نمی توانند از آنان شناخت داشته باشند زیرا شایستگی افراد از تعهد، اخلاق ، ایمان،‌تخصص، تحصیلات، شجاعت و قاطعیت در دفاع از حقوق ملت ناشی می شود که این ویژگی ها در عکس آنان مشخص نمی شود، اما وزارت کشور باید شیوه ای اتخاذ کند تا نابرابری تبلیغاتی در هیچ یک از مراحل انتخاباتی دیده نشود.
در منشور اخلاقی انتخابات که به همت وزارت کشور و با همکاری نخبگان و تشکل های سیاسی تهیه و اخیراً منتشر شده است، بر دوری از تبلیغات پر خرج نامزدهای انتخابات تاکید شده است.ولی در دوره اول انتخاتی شاهد تبلیغ کسانی بودیم با تبلیغات پر خرجی وارد میدان شده بودند و از تمامی ارتباطی که با ارگانها و سازمانها داشته اند، در راستای تبلیغ هر چه بیشتر خود سود می جستند که همین موضوع باعث خدشه وارد شدن در سلامت انتخابات شده بود.
تجربه نشان داده که این دسته از نامزدها معمولاً با هدف سوء استفاده از فرصت ها و امتیازهای نمایندگی وارد مجلس می شوند و در صورت ورود به مجلس نیز به اشکال گوناگون، هزینه های انتخاباتی خود را جبران می کنند و از شرمندگی حامیان مالی خود در می آیند.
باید گفت انتخاب کاندیدای متخصص و متعهد نیاز به معرفی دارد ولی جلوگیری از تبلیغ به بهانه افزایش هزینه و به هم خوردن فضای شهری غیرمنطقی به نظر می رسد، جرا که تصمیم گیری یک نماینده در مجلس شورای اسلامی به قدری اهمیت دارد که این هزینه ها در برابر سرنوشت مردم ایران بی ارزش می باشد.
مسئولین ستاد انتخاباتی قبل از آغاز انتخابات از معرفی نامزدها در صدا و سیما خبر می دادند ولی تعداد نماینده ها در اکثر شهرها به قدری بیشتر است که صداوسیما نمی تواند فرصتی برای معرفی نامزدها به آنها بدهد بنابراین برای رفع این مشکلات باید در دوره های آینده انتخابات مجلس ، برای کاهش شمار داوطلبان نمایندگی مجلس و معرفی بهتر افراد متعهد و متخصص، ساز و کار مناسبی تعریف شود تا فرصت رقابت انتخاباتی برای همه به یک اندازه باشد.
یکشنبه 01 اردیبهشت 1387
باشگاه خبرنگاران دانشجویی ایران «ایسکانیوز »