فرهاد جعفری نویسنده «کافه پیانو» 11 دلیل را برای حمایت از محمود احمدینژاد در انتخابات دهم ریاست جمهوری مطرح کرد.
فرهاد جعفری نویسنده رمان پر فروش «کافه پیانو» با انتشار یادداشتی دلایل حمایت خود از محمود احمدینژاد را در انتخابات دهم ریاست جمهوری اعلام کرد و با انتشار این یادداشت در خبرگزاری فارس موافقت کرد.
جعفری در این یادداشت میآورد: «دیشب، از یکی از نزدیکانم پرسیدم در رأیگیری دهم شرکت خواهد کرد یا نه. و اگر شرکت خواهد کرد به چه کسی رأی خواهد داد.
گفت که شرکت خواهد کرد و به یکی از «نامزدهای چپ دموکراتنما» رأی خواهد داد. اگر خاطرم جمع بود که او در رأیگیری شرکت نخواهد کرد یا شرکت خواهد کرد اما رأی سفید خواهد انداخت؛ همچنان بر این عقیدهام پایبند بودم که در رأیگیری دهم شرکت نکنم.»
وی ادامه میدهد: «اما حالا، و به جهت خنثی کردن اثرات احتمالی رأی او در نتیجه نهایی آراء؛ در رأیگیری دهم شرکت خواهم کرد و به محمود احمدینژاد رأی خواهم داد. چون هیچ وضعیت دیگری را به مدیریت تغییراتی که اکنون بیشتر از هر وقت دیگر الزامی و گریزناپذیر بهنظر میرسد، توسط دانشگاهیان - نظامیان ترجیح نمیدهم.»
جعفری میافزاید: «با این حال، باز هم جمله معروفم را تکرار میکنم: هر تصمیمی که جمع در جمعیتش بگیرد؛ هرچه که باشد؛ لاجرم صحیحتر است از تصمیمی که فرد در فردیتش میگیرد.
این یعنی: هر تصمیمی که اکثریت افکار عمومی ایرانیان در رأیگیری دهم بگیرد، هرچه که باشد؛ دربردارنده منافع ملی ما خواهد بود و مصلحت کشورمان در همان تصمیم است.
این یعنی: وقتی به نزدیکترین کسانم اصرار نمیکنم که به چه کسی رأی بدهند بلکه به اراده و اختیارشان در تصمیمگیری احترام میگذارم؛ به هیچکس دیگر هم اصرار نخواهم کرد که چه تصمیمی بگیرند.»
نویسنده رمان «کافه پیانو» درباره دلایلش در حمایت از احمدینژاد میآورد: «من یک رأی دارم و آن یک رای به محمود احمدینژاد تعلق خواهد گرفت. چون:
1- برای نخستینبار بعد از سه دهه، در سازمان ملل مینشیند و در اقدامی مبتنی بر منافع ملی، به سخنرانی رئیسجمهور ایالاتمتحده گوش میدهد.
2- برای نخستینبار بعد از سه دهه، نامه تبریک به رئیسجمهور منتخب ایالاتمتحده مینویسد و بازهم تابوهای سخت و دیرپا را نادیده میگیرد.
3- برای نخستینبار در تاریخ سیاسی کشورمان، برای حل مسئلهای سیاسی، دستبه دامان ترفند لابیگری با برخی مراجع قدرت نمیشود بلکه مطابق با اختیارات و تکالیف قانونیاش اخطار قانون اساسی میدهد.
4- برای نخستینبار مالیات بر ارزش افزوده را مطرح میکند تا نظام غیرشفاف فضای کسب و کار در ایران را شفاف کند. تا آنگاه بتواند جهت اخذ مالیات برای اداره کشور را از کارمندان به بازاریان و صاحبان صنایع و در حقیقت طبقه برخوردار تغییر دهد.
5- کوشیده است بهای کالاها و خدمات و از جمله حاملهای انرژی را واقعی کند که همگان میدانیم با واقعی شدن قیمتهاست که هوش، خلاقیت و شایستگی شهروندان نیز بهای واقعی خود را بازخواهد یافت و قیمت پیدا خواهد کرد.
6- ایرانیان خارج کشور و بهبود رابطه عاطفی آنان با سرزمین مادریشان را از جمله سیاستهای اصلی خود قرار داده است.
7- کوشیده است شأن رئیسجمهور و نهاد اجرایی را تا حد ظرفیتهای قانون اساسی بالا ببرد. تا آنجا که حتا برخی دولتمردان را به دلیل هماهنگی با هرکسی جز رئیسجمهور از کابینهاش کنار گذاشته و پای تبعات و پیامدهای آن ایستاده است.
8- در دانشگاه کلمبیا ایستاده و به خاطر دفاع از حق هستهای شدن کشورمان، بارانی از توهین و تحقیر را به جان خریده اما مثل بزدلها صحنه را ترک نکرده است.
9- طرح «رهگیری املاک» را راهاندازی کرده است تا مانع چپاول اموال عمومی کشور توسط مافیای زمین شود.
10- و تنها در هنگام تصدی اوست که پس از نزدیک به 12 سال معطلی و سرگردانی میان مجالس مختلف و شورای نگهبان و مجمع تشخیص مصلحت، قانون مبارزه با پولشویی را در کشور تصویب کرده و پیگیر اجرای آن است که نقش کمنظیری در سالمسازی فضای اقتصادی کشور و تضعیف باندهای مالی ایفا خواهد کرد.
11- و تنها دولتمرد جمهوری اسلامی بوده است که به جرأت میتوانم ادعا میکنم که: از متن سخنان او در چهار سال گذشته، حتی در یک مورد برنمیآید که به نگره خودی - غیرخودی معتقد باشد. نه تنها چنین نیست، بلکه بیکمترین نگرانی از سرزنشها و ملامتهای دیگر حاکمان، با کسی از ما غیرخودیها (همسر دکتر فاطمی) ملاقات میکند و همسر فقید او را «شهید راه آزادی ملت ایران» میخواند. گمان میکنم کشور من، در چهارسال آینده به تداوم قدرتِ مرد جسور، قاطع و عملگرایی چون او، نیاز مبرم داشته باشد.»
فرهاد جعفری این یادداشت را روز 30 می در وبسایت بیبیسی فارسی نیز منتشر کرده است.